آموزش مداحی و اشعار مذهبی

      هفتاد و پنج روز تمام است مادرم
      افتاده بین بستر و حرفی نمی زند
      مخفی نموده صورت نیلی خویش را
      از چشمهای حیدر و حرفی نمی زند
      **
      چندیست که برای به پا ایستادنش
      دست کمک به جانب دیوار می زند
      هر شب کنار پهلوی نیلوفری او
      زانو بغل گرفته حسن زار می زند
      **
       تا لحظه ای که شانه به گیسوی من زند
      حتی تمام ثانیه ها را شمرده ام
      دیشب حسن به شرم به من گفت اینچنین
      زینب هنوز از غم مادر نمرده ام
      **
       نبضم شدید می زند این روزها دگر
      انگار خون به این دل مضطر نمی رسد
      پلکم پریده است خدایا به خیر کن
      گویا نفس به سینه ی مادر نمی رسد
      **
        فضّه به یک اشاره به ما گفت بس کنید
      دیگر دعا و ناله و امّن یجیب را
      مادر همین که رفت بگیرید بی صدا
      آرام زیر شانه ی مردی غریب را
      
      مهدی پورپاک